Hüzünlü tecrübe Portekiz futbolu 2000 yılından bu yana altın çağını yaşıyor. Bizim Türk futbolu olarak 2002'den sonra yapamadığımızı gerçekleştirip kem milli takım, hem de kulüp düzeyinde değişimi çok başarılı tamamladılar. Porto'nun başarıları tesadüf değil. Son 5 yılda aldıkları başarıları ve ulaştıkları uluslararası tecrübeyi yazsak köşemiz yetmez. Buraya favorinin Porto olduğunu kabul ederek geldik. Futbolun gerçekleri de bunu gösteriyordu. Beni bu maç öncesi heyecanlandıran iki gelişme avrdı. İstanbul'da oynanan, Beşiktaş'ın elinden kaçırdığı karşılaşma. Oynayan değil ama İnönü'de tecrübeli olan kazanmıştı. O maçı ve 3 puanı çok arayacağımız kesindi. Öyle de oldu. Porto dün gece Drago Stadı'nda o üç puanı öyle bir kullandı ki maçın genel karakterine tesir etti. Karşılaşmadan önce basın toplantısında rakip teknik adam Ferarira ve futbolcuların rahat tavırları da beni umutlandırmıştı. Bunu bir şans artışı olarak görmüştüm.
Konsantrasyon hatası Dün bu hissimi Rüştü'nün bireysel hatalı golüne kadar da korudum. Hayalle yaşadığımızı söyleyenler olabilir ama o gole kadar 'Neden 2004'te Yunanistan'ın Portekiz'e yaptığını aynı statta biz Porto'ya yapmayalım' diye çok iç geçirdim. Ancak en iyi oynadığı 'İşte gerçek Rüştümüz' dediğimiz dakikalarda Ali Tandoğan'ın ofsaytı bozduğunu görmeyip konsantrasyon hatası yaptı. Ondan sonra Porto iyice rahatladı. İkinci yarı alınan riskle birlikte bu skoru çıkarmak olanaksızlaştı. Bu rahatlığı ikinci yarıda çok daha iyi kullandılar. Ve favori İstanbul'un avantajıyla stressiz oynayıp ve rahat kazandılar. Burada 4 yıl aradan sonra ilk kez bir Türk teknik adam yönetiminde Şampiyonlar Ligi'nde mücadele eden Beşiktaş'ın 6 puan toplamasını bir başarı görüyorum. Önemli olan doğru adımlarla bu atılan çıtayı yükseltmek. Bu acı tatlı tecrübeleri sindirebilmek ve doğru yöne kanalize etmek.
Servisi
