Aziz(i) Yıldır(d)ım! Fortune dergisinde yayınlanan bir tanıma göre; "Lider, ortamdaki belirsizliği absorbe eden kişidir." Absorbe etmek "emmek, eritmek" demektir aslında. Ama burada lider aslında belirsizliği kendi içinde eriten ama onun varlığı sayesinde de varlığını sürdüren adam olmaktadır. Belirsizlik ortadan kalksa belki "lider" de olmayacaktır. O yüzden başardıkları her işten sonra yaptıkları ilk şey, kendi konumlarını tehlikeye atabilecek kişileri uzaklaştırarak belirsizliği arttırmaları olur. F.Bahçe'de Aziz başkanı güçlü kılan nokta da buydu. Çok güçlü ve başarılı yaşanmış bir hayat hikayesi vardı başkanın.
İnanarak çok büyük hedefler koymuş, bu hedefleri gerçekleştireceğine kendi inanmış, ancak olayı o kadar çok bireyselleştirmiştir ki sonunda yaşadığı hayal kırıklığı da büyük olmuştur. Çünkü "HER ALANDA BAŞARILI F.BAHÇE" fikri çok iddialıdır ve onundur, ona aittir. Ancak böylesine büyük bir hedefe ulaşabilmek, başkanın dışındaki insanlar, yani taraftar, yönetici, sporcular için "BELİRSİZLİKLERLE" doludur. Bu iş nasıl olacaktır? Başkan kendi gücüne olan aşırı güveni ve inancı nedeni ile birçok insana BELİRSİZLİK olarak gelen bu hedefleri başaracağına inandı. Aslında önemli mesafe de kat etti. Ancak bu inancın ve çevre ile kurulamayan sosyal ilişkilerin onun giderek daha yalnızlığa itilmesine yol açtığını görmedi. F.Bahçe daha çok 'Yıldırımbahçe' halini aldı ki, sonunda gittiği her yere bereket götüren F.BAHÇE'NİN, BAŞKANI İLE ÖZDEŞLEŞMESİ YÜZÜNDEN tüm Anadolu maçlarında işi çok zor olmaya, herkes Fener'i sadece Aziz başkan saymaya başladığından saldırıları takım ve camia olarak karşılamaya başladı. Bu saldırıları "başarılarımızı çekemiyorlar da ondan" diye yanlış değerlendirdiler. Çünkü, F.Bahçe daha önce de başarılı oluyor ancak bu denli saldırıya uğramıyordu. Bu saldırıları ne Aziz başkan, ne de camia asla hak etmemişti. Bu ayrı bir konuydu. Aslında, bir ekip olunabilse F.Bahçe camiası bu hedefleri başarabilecek güçte idi. Ama başkan , aşırı güveninin etkisiyle, FENERBAHÇE değil adeta bir YILDIRIMBAHÇE olarak hareket etti. İyi niyetle idi hiç şüphesiz yaptıkları ama yanında kimsenin olmasına izin vermediği için yalnız kaldı. Sonunda da her liderin, ucundan veya ortasından yaşayabildiği "BAŞARISIZLIK" felaketini tam göbeğinden yaşadı. Tam anlamıyla hayal kırıklığı idi bu onun için. Belki de AZİZ(İ) YILDIR(D)IM diyenlerin başarısı idi bu olanlar. Aslında kendini spora bu kadar adamış insanların zaman zaman da olsa yaşadıkları başarısızlıklarını görmek beni bir sporsever olarak hep üzmüştür. Ancak F.Bahçe camiasının, futbolun bir "TAKIM, EKİP" işi olduğunu bir kez daha hatırlamasına olanak verdiği için de kazancı olmuştur. Bana göre Aziz başkan kesinlikle dinlenmeli, RUHSAL DETOKSA girmeli, sonrasında çok daha olgunlaşmış bir biçimde geri dönmelidir. Ancak bu kez başında olacağı takımın adı FENERBAHÇE olacaktır.
